خشونت جنسی ابزاری برای سرکوب سیاسی

 

نیروهای امنیتی برای سرکوب معترضان در چندین استان ایران در سال 1401 از خشونت جنسی برای سرکوب معترضان استفاده کردند.شش معترض بین سنین ۱۹ تا ۴۳ سال  تاکید کردند تقریبا بلافاصله پس از دستگیری در خودروهای ماموران امنیتی،‌ بازداشت‌گاه‌های مخفی یا زندان با تجاوز یا سوء استفاده جنسی مواجه شدند. این اعتراضات با کشته شدن مهسا ژینا امنیتی به دست ماموران گشت ارشاد در شهریورماه سال ۱۴۰۱ آغاز شد و برای ماه‌ها ادامه داشت.اعتراضات زن زندگی آزادی به بزرگترین چالش حکومت و روحانیت بدل شد.یش از یکسال و نیم پس از سرکوب نیروهای امنیتی و نظامی،‌ این روایت‌های قربانیان، وسعت آزار و اذیت جنسی و سواستفاده‌ای که بر مخالفان و معترضان بازداشتی روا شده را مستندسازی می‌کند.این روایت‌ها همچنین نشان می‌دهند که جمهوری اسلامی با گذشت ۴۵ سال از شکل‌گیری، همچنان خشونت جنسی  بر زنان و مردان را به عنوان یک روش سرکوب برای حفظ قدرت مورد استفاده  قرار می‌دهد.خشونت جنسی علیه معترضان بازداشتی در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ شامل تعرض،‌ تجاوز،‌  دستمالی اندام زنان و مردان و به کار بردن الفاظ جنسی می‌شود.افرادی که مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند براساس روایت خود تصمیم می‌گیرند خود را قربانی یا نجات یافته بنامند.در دو مورد قربانیان گزارش داده‌اند که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند. در یکی از موارد یک مرد با شئی مورد تجاوز قرار گرفته است. علاوه بر این قربانیان یا نجات یافتگان مورد خشونت شدید فیزیکی و جنسی قرار گرفته‌اند که اغلب با توهین‌های لفظی و تهدیدات همراه بوده است.در حالی که بیشتر سو استفاده‌ها توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی مرد انجام شده،‌ گزارش‌هایی از مشارکت فعال ماموران زن پلیس که اغلب چادر اسلامی به تن داشتند در سرکوب‌ها وجود دارد.ساناز یکی از معترضان زن بازداشتی است که در میدان شهرداری رشت در شمال ایران بازداشت شد. ساناز می‌گوید براساس مسیری که خودرو ماموران امنیتی طی کرده، او فکر می‌کند این خودرو از سمت رشت به سوی جاده انزلی رفته است.ساناز می‌گوید او را به مکانی بردند که شبیه یک مدرسه ابتدایی بود و در آنجا او را مورد آزار روانی و جنسی قرار دارند.«ماموران زن مرا نگه داشتند،‌ در حالی که یک مامور مرد بدنم را لمس می‌کرد و با استفاده از زبان بسیار وقیحی به من گفت: نفست را خواهیم گرفت،‌بدنت را در دریا پیدا خواهد شد و علت مرگ خودکشی گزارش می‌شود ،‌تو و خانواده‌ات را بی‌آبرو خواهیم کرد.»در مورد دیگری،‌ مادری گزارش می‌دهد که دخترش پس از آزادی از زندان کچوئی قادر نبوده درست راه برود و صورتش کبود بوده است. به گفته این مادر، ماموران انقدر با باتون او را زدند که یکی از کلیه‌هایش آسیب دیده و همچنان تحت نظارت پزشک قرار دارد. او به شدت آزار روحی و جسمی دیده است.مادر این دختر آسیب‌دیده همچنین گفت که مقامات زندان به دخترش گفته‌اند [هیچ‌کس بیرون منتظر او نیست. هیچ کس بیرون منتظر تو نیست تو را می‌کشیم،‌ دفنت می‌کنیم و به مادر و پدرت می‌گوییم فرار کرده‌ای]این اقدامات طراحی شده تا حس عمیق رها شدگی،‌ تحقیر و شرم را بر این بازداشتی تحمیل کند و او را در چشم خانواده منزوی و بی‌اعتبار کند.سوء استفاده‌های جنسی انجام شده توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامینشان می‌دهد این اقدامات قسمتی از یک استراتژی گسترده برای سرکوب مخالفان است.گزارش‌ها حاکی است که آزار جنسی و تجاوز توسط مقام‌ها در شهرهای مختلف علیه مخالفان بازداشتی اعمال شده است. تهران، کرج،‌ آمل و مهاباد از جمله شهرهایی‌‌اند که بازداشت‌شدگان روایت‌هایی از تجاوز و آزار جنسی در آنها را ارائه کرده‌اند.شواهد نشان می‌دهد خشونت‌های جنسی علیه مخالفان در مکان‌‌های مخفی عمدی و هماهنگ شده بوده است.ترس از بازداشت و شکنجه مجدد توسط ماموران جمهوری اسلامی بسیاری از قربانیان را به سکوت وا داشته است. به طوری که تعداد واقعی معترضانی که مورد آزار و سوء استفاده جنسی قرار گرفته‌اند همچنان نامشخص استیکی از معترضان بازداشتی برای مصاحبه نیاز به حضور یک درمانگر داشت. در حالی که دیگران فاش کردند در حال حاضر برای مقابله با آنچه بر آنها گذشته تحت درمان قرار دارند. برخی نیز عنوان کردند برخی از مخالفان و معترضان بازداشتی را می‌شناسند که به دلیل تجربه آزار دهنده دست به خودکشی زده‌اندطالعات نشان می‌دهد که خشونت جنسی عواقب فوری و بلند مدت دارد. در ابتدا قربانیان اغلب با استرس حاد،‌جدایی عاطفی ،‌اختلالات خواب‌،‌ جراحات جسمی و عفونت‌های مقاربتی،‌ و بارداری ناخواسته مواجه می‌شوند.اثیرات بلند مدت شامل افسردگی پایدار،‌ اختلال استرس پس از واقعه،‌مشکلات بین فردی،‌خطر باز قربانی شدن،‌ناراحتی گوارشی، درد مزمن لگن و سوء مصرف مواد مخدر می‌شود.استفاده حکومت ایران از خشونت فیزیکی و جنسی برای سرکوب مخالفان تاکتیک قدیمی است که از زمان تاسیس جمهوری اسلامی به انواع مختلف گزارش شده است. با وجود گزارش‌های مستند از شکنجه و تجاوز جنسی، مقامات دولتی و قضایی جمهوری اسلامی بارها اتهامات بد رفتاری با معترضان و مخالفان را رد کرده و از پذیرش شواهد گسترده در این باره خودداری کرده‌اند