رقابتهای المپیک در پاریس برای سومین بار میزبان تیمی از پناهندگان خواهد بود. این تیم شامل ۳۶ ورزشکار از ۱۱ کشور مختلف است که در ۱۲ رشته ورزشی رقابت خواهند کرد.تیم پناهندگان ابتدا در المپیک ۲۰۱۶ ریو تشکیل شد و هدف آن ارائه امید و نمایش مقاومت و تواناییهای ورزشکارانی است که به دلیل جنگ، خشونت یا آزار و اذیت، کمبود امکانات و فشارهای مالی و سیاسی از خانههای خود آواره شدهاند.رزشکاران کشورهای مختلفی مانند سوریه و سودان جنوبی در این تیم نماینده دارند؛ اما حدود نیمی از اعضای تیم (۱۴ نفر) را ایرانیان تشکیل میدهند که در میان آنها نام پنج زن هم به چشم میخورد.در بین ورزشکاران زن پناهنده احتمالا یکتا جمالی وزنهبردار بیشتر از باقی شانس مدالآوری دارد.خرداد ۱۴۰۰ یکتا جمالی نخستین زن وزنهبرداری ایران شد که روی سکوی رقابتهای جهانی رفت و مدال برنز گرفت. آن زمان کسی فکر نمیکرد یک سال بعد این دختر تاریخساز که در مسابقات قهرمانی جهان در یونان به مدال نقره رسیده بود، ناگهان ناپدید شود اما این اتفاق افتاد و یکتا جمالی در آلمان پناهنده شد.او بعد از پناهنده شدن درباره شرایط سختی که در اردوهای تیم ملی داشته و بیتوجهی مسئولان صحبت کرد که حتی مجبور بوده از خانه برای اردوها غذا ببرد. حجاب اجباری هم یکی دیگر از مشکلات او بود.سمن سلطانی، قایقران ایرانی و عضو تیم پناهندگان المپیک ۲۰۲۴ پاریس، از شش سالگی به شنا روی آورد و به شنای هنری (سینکورنایز) هم علاقمند شد. او ۱۰ سال متوالی قهرمان کشور شد بدون این که اجازه شرکت در مسابقات بینالمللی را داشته باشد.او سپس سراغ قایقرانی رفت، سال ۱۳۹۵ به تیم ملی ایران راه یافت و سال ۲۰۱۸ در مسابقات قهرمانی زیر ۲۳ سال آسیا به مدال نقره رسید. با این حال باز هم از سوی فدراسیون مورد حمایت قرار نگرفت و به سمت مربیگری رفت.سلطانی در ۲۳ سالگی مشغول به مربیگری شد و در سال ۱۴۰۱ فرصتی برای او فراهم شد تا به عشق اول ورزشی خود شنای هنری بازگردد و برای یک دوره آموزشی شنای هنری در بارسلونا دعوت شد.اما پس از این اتفاق گویا از حراست وزارت ورزش با خانواده او تماس میگیرند. گفته میشود که سمن سلطانی در فرودگاه بارسلونا در حال بازگشت به تهران بوده که پدر و مادرش تماس می گیرند و از او میخواهند که فعلا به ایران بازنگردد. او بلافاصله با یکی از دوستان اتریشی خود تماس میگیرد و به وین میرود.یک هفته پس از حضور سمن سلطانی در وین، مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد کشته میشود که اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ را در پی داشت.درسا یاوریوفا، بدمینتونباز ایرانی، در ۹ سالگی با تشویق پدرش به بدمینتون علاقهمند شد. او که ۲۱ ساله است در سال ۲۰۱۸ با مادرش ایران را ترک کردند و به ترکیه رفتند. آنها پس از سفری دشوار از ترکیه به آلمان، بلژیک، فرانسه و سرانجام در انگلیس مستقر شدند.او در رشته علوم ورزشی و تمرین در دانشگاه میدلسکس نیز در حال تحصیل است.دینا پوریونس هم که در تکواندو مدال برنز رقابتهای بزرگسالان قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۲ و مدال طلای نوجوانان غرب آسیا در سال ۲۰۰۹ را در کارنامه دارد در پاریس رقابت میکند.پوریونس سال ۲۰۱۲ تصمیم گرفت ایران را ترک کند. او گفته بود که یک روز قبل از مسابقات جهانی در سال ۲۰۱۱ به دلیل آسیبهای ناشی از رفتارهای سرمربی کرهای این رقابتها را از دست داده و این اتفاق ناگوار آغازگر تصمیم او برای ترک ایران شده است.پوریونس پس از آن در هلند پناهنده میشود و در سپتامبر ۲۰۱۵ اولین مدال بینالمللی خود را در مسابقات آزاد لهستان به دست آورد، در حالی که هنوز در یک مرکز پناهندگی زندگی میکرد. او پس از آن در سال ۲۰۱۸ در مسابقات قهرمانی اروپا مدال نقره و در مسابقات اوپن ترکیه و اوپن هلند نیز قهرمان شد.پوریونس در المپیک توکیو هم با تیم پناهندگان حضور داشت اما در رقابت نخست برابر حریف چینی شکست خورد.محبوبه ژرفی، ورزشکار ۳۲ ساله از ۱۵ سالگی به ورزش جودو روی آورد. او به توصیه مادرش به این ورزش پرداخت و به سرعت در مسابقات بینالمللی پیشرفت کرد و به تیم جوانان ایران دعوت شود.خانم ژرفی سال ۲۰۱۸ تصمیم گرفت به همراه دخترش مهاجرت کند و در آلمان پناهنده شد.او پارسال در مسابقات جهانی جودو شرکت کرد و اولین زن ایرانی شد که در این رشته بدون حجاب شرکت کرده است. همچنین این فصل به رتبه ۱۷۰ ردهبندی جهانی صعود کرده که بدون شک به حضور او در تیم المپیک پناهندگان کمک کرده است.در تیم پناهندگان ۹ ورزشکار مرد هم حضور دارند. امید احمدی صفا بوکسور، یکی از آنهاست که زندگی پرچالشی داشته است. او که با خانوادهاش در روستا زندگی میکرد در ۹ سالگی، یک چشمش را در حادثه از دست داد و یک سال بعد نیز، پدر ومادرش از هم جدا شدند و او در کنار مادر بزرگش بزرگ شد.او در آنجا عاشق کیک بوکسینگ شد، خیلی زود پلههای ترقی را طی کرد و سال ۲۰۱۷ مدال طلای مسابقات بلگراد را به دست آورد. احمدی صفا همزمان عضو تیم ملی بوکس ایران هم بود تا این که سال ۲۰۲۲ برای شرکت در رقابتهای مسابقات جهانی کیک بوکسینگ راهی ایتالیا شد و با وجود فینالیست شدن، در دیدار نهایی حاضر نشد و به آلمان پناهنده شد.متین بالسینی شناگر ۲۴ ساله ایران هم که در ۱۵ سالگی به تیم ملی رسید، این دوره در تیم پناهندگان خواهد بود. او تجربه حضور در المپیک توکیو را دارد و پس از آن در سال ۲۰۲۲ در انگلیس پناهند شد.متین بالسینی میگوید که به دلیل خط خوردن از تیم ملی و وضعیت نامناسب اردوها و امکانات تصمیم به ترک ایران گرفت.تکواندو در این تیم دو نماینده ایرانی دارد. هادی تیران ولیپور ۸ سال در تیمهای ملی تکواندو ایران حضور داشت و در این مدت موفق به قهرمانی آسیا، دانشجویان جهان و ارتشهای جهان شد.ولیپور سال ۲۰۲۲ ایران را ترک کرد و به عنوان پناهنده به ایتالیا رفت. او چند ماه اول زندگی خود را با شستن ظروف در یک رستوران گذراند تا از پس مخارج زندگی برآید.در این تیم، کشتی هم دو نماینده دارد. جمال ولیزاده در کشتی فرنگی پس از درخشش در سال ۲۰۱۴، ایران را ترک کرد و به ترکیه پناهنده شد. در ترکیه، او مجبور بود ۱۶ ساعت در روز کار کند تا بتواند زندگی خود را تامین کند. پس از دو سال، تصمیم گرفت به فرانسه برود و سال ۲۰۱۶ در آن کشور پناهنده شد.ایمان مهدوی هم در کشتی آزاد پس از مهاجرت به ایتالیا، موفقیتهایی کسب کرد. او در سال ۲۰۲۳ در مسابقات قهرمانی اروپا به مقام دوازدهم رسید و در تورنمنت شهر ساساری مدال برنز گرفت. همچنین در مسابقات قهرمانی جهان در لهستان پنجم و در صربستان هجدهم شد.سعید فضلالله قایقران ایرانی که در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ در کره جنوبی به مدال نقره رسیده بود نیز در پاریس در تیم پناهندگان خواهد بود. او سال ۲۰۱۵ پس از سفری خطرناک از طریق مسیر بالکان، به آلمان پناهنده شد.آقای فضلالله سال ۲۰۱۸ در مسابقات قهرمانی جهان به مقام هشتم و در مسابقات قهرمانی اروپا به مقام یازدهم دست یافت. همچنین در المپیک ۲۰۲۰ توکیو به نمایندگی از تیم پناهندگان شرکت کرد و به مرحله یکچهارم نهایی رسید و رتبه یازدهم را کسب کرد.امیر رضانژاد دیگر قایقران ایران در المپیک پاریس هم در سال ۲۰۲۰ در ترکیه پناهنده شد. او پس از یک سال اقامت در ترکیه، در سال ۲۰۲۱ به آلمان نقل مکان کرد و در سال ۲۰۲۳، در مسابقات قهرمانی زیر ۲۳ سال جهان در کراکوف لهستان شرکت کرد و به مرحله نیمهنهایی راه یافت.جودو آسیا در سال ۲۰۱۷ دست یافت، در سال ۲۰۱۷ وقتی به همراه تیم ملی جودو ایران برای شرکت در مسابقات جایزه بزرگ لاهه به هلند سفر کرد و پس از پایان مسابقات، تصمیم گرفت در هلند بماند و پناهنده شد.او در سال ۲۰۱۹ مدال برنز مسابقات اروپایی مالاگا را کسب کرد و به عنوان اولین عضو تیم پناهندگان فدراسیون جهانی جودو، در یک رویداد بینالمللی به روی سکو رفت. رشنونژاد همچنین در مسابقات جایزه بزرگ تلآویو در ژانویه ۲۰۲۰ شرکت کرد و این حضور او پیام روشنی از جدا بودن ورزش از سیاست بود. او زیر نظر وحید سرلک در مسابقات المپیک پاریس حضور خواهد یافت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
سپاس از توجه و انتقادات شما
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.