دوم دی در تقویم رسمی ایران روز زن است که به شکل عرفی به عنوان روز مادر هم شناخته میشود.همان زنی که ارث و دیهاش نصف مرد است. زنی که حق انتخاب لباس و سبک زندگیاش را ندارد. خواندنش ممنوع است، نمیتواند رییس جمهور یا قاضی شود. همان زنی که اگر ازدواج کند حق طلاق، خروج از کشور و انتخاب مسکن را ندارد. همان زنی که شوهرش میتواند او را مورد تجاوز قرار دهد، اما این تجاوز حتی جرمانگاری نشده. همان زنی که اگر مادر شود حق ولایت فرزندانش را ندارد و برای یک عمل جراحی ساده حتی نیازمند رضایت پدر فرزند است، همان مادری که پدر میتواند فرزندش را بکشد و به شکل متناسب مجازات نشود. همان مادری که نمیتواند نام خانوادگی و تابعیتش را به فرزندش منتقل کند. همان مادری که از امنیت شغلی پس از زایمان و سایر حمایتها محروم است و پس از مادر شدن ممکن است خانهنشین شود. همان مادری که میگویند مقدس است اما هیچ حقی نسبت به فرزندش ندارد.دوم دی در تقویم رسمی ایران، روز زن است. زنی که توسط حکومت به شکل سیستماتیک سرکوب میشود اما امروز با رنگ صورتی، متنهای رومانتیک و شعارهای توخالی، تزیین میشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
سپاس از توجه و انتقادات شما
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.